V.

      Labis ang lungkot na nararamdaman ng tinyente at Bertha. Napansin ni Polintan ang luha ng dalaga at nagpaumanhin ito sa dalaga. Si Philip ang sumagot kay Polintan, ipinahayag nito na si Bertha Carvel ang bugtong na anak ng itinatangi nitong pinuno. Nagilalas si Polintan sa nalamn at pinuri ang dalaga. Nahiya ang dalaga dahil sa nangyari; ipinaalala niya ang tunggaliang nangyari noong sila’y nagsisipag-aral pa, kung saan si Polintan ang nagwagi.

     Ayaw n asana niyang maalala pa ng binata ang pangyayaring iyon dahil sa kanyang pagkatalo ngunit sinabi ni Polintan na hindi niya kailanman inaalala ang mga pagkakamali ng kanyang kapwa bagkus ay ang mga mabubuti at magagandang ginawa nito. Kung kaya’t tuluyan nang nabura anumang hinanakit at paghihiganting nasa loob ni Bertha.

    Nagtapos ang pag-uusap na iyon nang isuot ni Philip ang sombrero ni Polintan at isinampay naman ni Bertha ang gaban ng binata kasama ang mabango at maputi niyang panyo.